معرفی سایت شرط بندی

دروازه بان (به اختصار دروازه بان ، "نگهبان" یا دروازه بان ) موقعیتی در فوتبال انجمنی است . این تخصصی ترین سمت در ورزش است. نقش اصلی دروازه بان جلوگیری از گلزنی تیم مقابل است ( قرار دادن توپ روی خط دروازه ) . این کار با حرکت دروازه بان به مسیر توپ انجام می شود تا آن را بگیرد یا از مجاورت خط دروازه هدایت کند. در داخل محوطه جریمه ، دروازه بان ها مجاز به استفاده از دست های خود هستند و به آنها ( پرتاب های بیرونی) می دهند) تنها حق کنترل توپ در زمین. دروازه بان با پوشیدن لباس رنگی متفاوت از هم تیمی ها و حریف نشان داده می شود.

قاعده پاس برگشتی قانونی است که در اکثر موارد، بازگرداندن پاس‌های هم تیمی‌ها به دروازه‌بان را ممنوع می‌کند. دروازه بان ها معمولاً ضربات گل را انجام می دهند و همچنین هنگام ضربات کرنر ، ضربات آزاد مستقیم و غیرمستقیم و علامت زدن به دفاع خود دستور می دهند . دروازه بان ها نقش مهمی در هدایت استراتژی زمین بازی دارند زیرا دید نامحدودی از کل زمین دارند و به آنها دیدگاه منحصر به فردی در توسعه بازی می دهد.

دروازه بان تنها پست اجباری یک تیم است. اگر مصدوم یا اخراج شوند ، بازیکن دیگری باید جای آنها را بگیرد. به منظور جایگزینی دروازه بانی اخراج شده، معمولاً یک تیم به جای یک بازیکن خارج از زمین، یک دروازه بان تعویضی به میدان می آورد و بقیه بازی را با 9 بازیکن خارج از زمین بازی می کند. اگر تیمی دروازه بان تعویضی نداشته باشد، یا قبلاً از تمام تعویض های مجاز خود برای مسابقه استفاده کرده باشد، بازیکن بیرون زمین باید جای دروازه بان اخراج شده را بگیرد و پیراهن دروازه بانی را بپوشد.

از آنجایی که این پست به مهارت‌های متفاوتی از بیرون‌بازان نیاز دارد، دروازه‌بان‌ها جدا از هم تیمی‌های خود تمرین می‌کنند و اغلب با مربی دروازه‌بان‌ها کار می‌کنند تا بازی خود را توسعه دهند. [1] در حالی که بازیکنان بیرون زمین معمولاً باید در وضعیت قلبی عروقی خوبی باشند تا بتوانند تا 90 دقیقه در یک مسابقه بازی کنند، یک دروازه بان باید بتواند سریع حرکت کند و پاهای سریعی برای انفجارهای کوچک داشته باشد. در طول یک مسابقه، دروازه بانان ممکن است حرکات زیادی انجام دهند، معمولاً در فواصل زمانی کوتاه، تا زمانی که هم تیمی هایشانمی تواند توپ را از منطقه خارج کند. در طول تمرین، دروازه بان ها به شدت بر روی حرکت پا و توانایی بلند شدن سریع پس از انجام یک سیو تمرکز می کنند. مهم است که یک دروازه بان بتواند قبل از اینکه ضربه بعدی وارد دروازه شود، ست شود، یعنی پاها به اندازه عرض شانه و روی انگشتان پا باشد، بنابراین آنها قادر به واکنش نشان داده و سیو را انجام دهند. [2]

شماره تیم برای دروازه بان انتخاب اول معمولاً شماره 1 است، اگرچه آنها ممکن است هر شماره بین 1 تا 99 را بپوشند . [3]

فوتبال انجمنی نیز مانند بسیاری از ورزش‌ها، تغییرات زیادی را در تاکتیک‌ها تجربه کرده که منجر به تولید و حذف پست‌های مختلف شده است. دروازه بانی تنها پستی است که مسلما از زمان تدوین این ورزش وجود داشته است. حتی در روزهای اولیه فوتبال سازمان‌یافته، زمانی که سیستم‌ها محدود یا وجود نداشتند و ایده اصلی این بود که همه بازیکنان حمله و دفاع کنند، تیم‌ها یک عضو تعیین‌شده برای بازی به عنوان دروازه‌بان داشتند.

اولین گزارش از تیم های فوتبال با موقعیت های بازیکن از ریچارد مولکاستر در سال 1581 است و دروازه بان ها را مشخص نمی کند. اولین اشاره خاص به نگه داشتن دروازه از کورنیش هورلینگ در سال 1602 است. به گفته Carew: "آنها دو بوته را در زمین می اندازند، تقریباً هشت یا ده فوت از هم جدا می شوند؛ و مستقیماً در مقابل آنها، ده یا دوازده امتیاز را از دست می دهند، و سایرین در فاصله مشابهی می افتند. یکی از اینها به قید قرعه به یک طرف و دیگری به طرف مخالفش منصوب می شود. برای نگهبان آنها چند نفر از بهترین هورلرهای متوقف کننده آنها تعیین شده است. [4] ارجاعات دیگر به گلزنی در ادبیات انگلیسی در اوایل قرن هفدهم آغاز شد. برای مثال، در نمایشنامه جان دی ، گدای کوربتنال گرین (اجرا شده در حدود 1600؛ منتشر شده در 1659): "من در کمپ بال یک گل بازی خواهم کرد " (نوع بسیار خشن از فوتبال، محبوب در شرق آنگلیا ). به طور مشابه، در شعری در سال 1613، مایکل درایتون به "وقتی توپ را پرتاب کرد، و آن را به سمت گول راند، در اسکادران ها به جلو می روند" اشاره می کند. اجتناب‌ناپذیر به نظر می‌رسد که هر جایی که یک بازی دارای اهداف است، نوعی دروازه‌بانی نیز باید توسعه یابد. دیوید ودربرن به آنچه در سال 1633 از لاتین به "نگهبانی دروازه" ترجمه شده است اشاره می کند، اگرچه این لزوماً به معنای موقعیت ثابت دروازه بانی نیست.

کلمه "دروازه بان" در رمان روزهای مدرسه تام براون (منتشر شده در سال 1857، اما در دهه 1830) استفاده شده است. نویسنده در اینجا به شکل اولیه فوتبال راگبی اشاره می کند :

در وهله اول خواهید دید که پسر فرم ششم که وظیفه گلزنی را در اختیار دارد، نیروی خود (دروازه بانان) را به گونه ای پخش کرده است که در فاصله های حدود 5، تمام فضای پشت تیرک دروازه ها را اشغال کند. چند متر فاصله یک هدف ایمن و خوب، پایه و اساس همه بازی های خوب است. [5]
کلمه "دروازه بان" در قوانین شفیلد در سال 1867 ظاهر شد، اما این اصطلاح به بازیکن تعیین شده اشاره نمی کند، بلکه به "بازیکنی در سمت دفاعی که در حال حاضر نزدیکترین بازیکن به دروازه خود است" اشاره دارد. دروازه بان، که به این ترتیب تعریف شد، از هیچ امتیاز خاصی برای هندلینگ برخوردار نبود. [6]

اولین قوانین بازی فدراسیون فوتبال در سال 1863 هیچ گونه مقررات خاصی را برای دروازه بان در نظر نگرفته بود و هر بازیکنی مجاز به گرفتن یا ضربه زدن به توپ بود. [7] در سال 1870 دست زدن به توپ (برای همه بازیکنان) به طور کامل ممنوع شد. [8] سال بعد، 1871، قوانین برای معرفی دروازه بان اصلاح شد و مشخص شد که دروازه بان مجاز است که توپ را "برای محافظت از" در دست بگیرد. هدف او". [9] محدودیت‌های توانایی دروازه‌بان برای کنترل توپ چندین بار در بازنگری‌های بعدی قوانین تغییر کرد:

1871: دروازه بان می تواند توپ را فقط "برای محافظت از دروازه خود" در دست بگیرد.
1873: دروازه بان ممکن است توپ را "حمل" نکند. [10]
1883: دروازه بان نمی تواند بیش از دو قدم توپ را حمل کند. [11]
1887: دروازه بان ممکن است توپ را در نیمه حریف کنترل نکند. [12]
1901: دروازه بان می تواند توپ را برای هر هدفی (نه فقط برای دفاع از دروازه) در دست بگیرد. [13]
1912: دروازه بان فقط می تواند توپ را در محوطه جریمه کنترل کند.
1931: دروازه بان ممکن است در حین حمل توپ تا چهار قدم (به جای دو قدم) بردارد. [14]
1992: دروازه بان نمی تواند توپ را پس از اینکه عمداً توسط هم تیمی به سمت او زده شده است، در دست بگیرد.
1997: دروازه بان ممکن است بیش از شش ثانیه توپ را کنترل نکند.
در ابتدا، دروازه بان ها معمولاً بین تیرک دروازه ها بازی می کردند و تحرک محدودی داشتند، مگر زمانی که سعی می کردند ضربات حریف را دفع کنند. در طول سال ها، نقش دروازه بان به دلیل تغییر در سیستم های بازی، برای فعال تر شدن تکامل یافته است. دروازه بان تنها بازیکنی است که در فوتبال انجمنی مجاز است از دستان خود برای کنترل توپ استفاده کند (غیر از شروع مجدد بازی با پرتاب توپ ).

در طول فصل فوتبال انگلیس 1935–1936 ، جیمی تورپ ، دروازه بان جوان تیم ساندرلند AFC ، پس از برداشتن توپ در بازی مقابل چلسی در راکر پارک ، در اثر ضربه ای به سر و سینه جان خود را از دست داد. . او تا پایان مسابقه به بازی ادامه داد، اما پس از آن در خانه از بین رفت و چهار روز بعد به دلیل دیابت و نارسایی قلبی "که با استفاده خشن تیم مقابل تسریع شد" در بیمارستان درگذشت. [15]پایان غم انگیز دوران حرفه ای تورپ به تغییر قوانین منجر شد، جایی که بازیکنان دیگر اجازه نداشتند پای خود را به سمت دروازه بان بلند کنند، زمانی که او کنترل توپ را در دست داشت. [16]

به دلیل چندین تکنیک اتلاف وقت که توسط دروازه بانان استفاده می شد، مانند پرتاب توپ روی زمین یا پرتاب آن به هوا و سپس گرفتن مجدد آن، در دهه 1960 قوانین بازی بیشتر مورد بازنگری قرار گرفت و دروازه بان در حالی که توپ را در دست گرفته، پرتاب می‌کنید یا در هوا پرتاب می‌کنید و دوباره آن را می‌گیرید، بدون نیاز به رها کردن آن در بازی، حداکثر چهار قدم برای سفر داده می‌شود. هیئت فیفا بعداً همچنین یک قانون ضد بازی را وضع کرد و گفت که چنین جدایی عمدی به منظور فرار از قانون نیز باید به عنوان نگه داشتن توپ در نظر گرفته شود. [17]

در سال 1992، هیئت بین‌المللی فوتبال تغییراتی را در قوانین بازی ایجاد کرد که روی دروازه‌بان‌ها تأثیر می‌گذاشت - به‌ویژه قانون پاس‌های برگشتی ، [18] که دروازه‌بان‌ها را از دست زدن به توپ در هنگام دریافت پاس عمدی از هم تیمی خود منع می‌کند. پا. این تغییر قانون برای جلوگیری از اتلاف وقت و بازی بیش از حد تدافعی پس از جام جهانی فوتبال 1990 ایجاد شد.که بسیار کسل کننده توصیف شد، مملو از پاس های عقب و دروازه بان هایی که توپ را در دست داشتند. همچنین، دروازه‌بان‌ها مرتباً توپ را رها می‌کردند و آن را دریبل می‌کردند، فقط زمانی که حریف نزدیک‌تر می‌شدند تا آنها را تحت فشار قرار دهند، دوباره آن را برمی‌داشتند، یک تکنیک معمولی اتلاف وقت. بنابراین قانون دیگری همزمان با قاعده پس گذر معرفی شد. این قانون دروازه بان ها را از دست دادن مجدد توپ پس از رها شدن توپ برای بازی منع می کند. یک تخلف منجر به یک ضربه آزاد غیر مستقیم برای حریف می شود. علاوه بر این، هر بازیکنی که روح قانون جدید را نفی کند، احتمالاً به دلیل رفتار غیرورزشی اخطار شده و با یک ضربه آزاد غیرمستقیم مجازات می شود. [17]

در 1 ژوئیه 1997، فیفا تصمیم گرفت قانون پاس‌های عقب را با اعمال آن در پرتاب‌های مدافعان به دروازه‌بان خود نیز تمدید کند. به منظور جلوگیری از اتلاف وقت بیشتر، فیفا همچنین مقرر کرد که اگر دروازه‌بانی توپ را بیش از پنج یا شش ثانیه نگه دارد، داور باید این موضوع را اتلاف وقت تشخیص دهد و یک ضربه آزاد غیرمستقیم برای تیم مقابل اعلام کند، هرچند در عمل. "قانون شش ثانیه" به ندرت در شمارش واقعی 6 ثانیه از لحظه کنترل توپ همانطور که در قوانین نوشته شده است اجرا می شود، و در عوض زمانی که اجرا می شود اغلب پس از بازه زمانی طولانی تری انجام می شود که شامل پرتاب های ساختگی، ضربه زدن یا دویدن توسط دروازه بان می شود. محوطه جریمه نمونه ای از این قانون در یک مسابقه پرطرفدار در بازی های المپیک تابستانی لندن 2012 بودبازی نیمه نهایی فوتبال زنان بین آمریکا و کانادا. در حالی که کانادا در اواخر بازی با نتیجه 3–2 جلو بود، ارین مک‌لئود ، دروازه‌بان آن‌ها، از ضربه کرنر توپ را گرفت و علی‌رغم اخطار داور مبنی بر تلف نکردن زمان، به مدت 10 ثانیه روی آن نگه داشت. ضربه آزاد غیرمستقیم منجر به یک پنالتی برای خطای هندبال شد که به ثمر رسید تا نتیجه 3-3 شود و بازی به وقت اضافه کشیده شود، جایی که ایالات متحده بازی را 4-3 برد. [19]

قوانین بازی و بازی کلی
 
ماکسیم کوال (سمت چپ) لوئیس سوارز را می بندد .
موقعیت دروازه بان تنها موقعیتی است که در بازی از نظر فنی از سایرین در جریان بازی معمولی متمایز است. قوانین بازی دروازه بان را از سایر بازیکنان از چندین جهت متمایز می کند، که به طور قابل توجهی آنها را از ممنوعیت دست زدن به توپ، هرچند فقط در محوطه جریمه خود، معاف می کند. [20] هنگامی که یک دروازه بان کنترل توپ را در دستان خود دارد، حریفان اجازه ندارند آنها را به چالش بکشند. [20] دروازه بانان نقش تخصصی به عنوان تنها مدافع در برابر ضربه پنالتی دارند. [20] دروازه بان ها ملزم به پوشیدن رنگ های متمایز از سایر بازیکنان هستند و مجاز به پوشیدن کلاه و کت های ورزشی هستند. [20]

قوانین مقرر می دارد که یک بازیکن در تیم باید همیشه به عنوان دروازه بان تعیین شود، به این معنی که اگر دروازه بان اخراج یا مصدوم شود و نتواند ادامه دهد، بازیکن دیگری باید پست دروازه بانی را به عهده بگیرد. [20] قوانین به تیم ها اجازه می دهد تا بازیکن تعیین شده به عنوان دروازه بان را در هنگام توقف در بازی تغییر دهند، [20] اما در عمل این امر به ندرت انجام می شود.

قوانین هیچ محدودیتی برای دروازه‌بانی که محوطه جریمه خود را ترک کند و به عنوان یک بازیکن معمولی عمل کند، قائل نمی‌شود، اگرچه دروازه‌بان‌ها معمولاً در طول مسابقات به اهداف خود نزدیک می‌مانند.

دروازه بان ها به طور معمول شیرجه های اضافی را انجام می دهند. برای انجام این کار، آنها با نزدیکترین پا به توپ از زمین فشار می آورند و خود را به حالت افقی پرتاب می کنند. در این مرحله، توپ ممکن است گرفته شود یا از دروازه دور شود. در مورد دوم، یک دروازه بان خوب سعی می کند اطمینان حاصل کند که ریباند توسط بازیکن تیم حریف گرفته نمی شود، اگرچه این همیشه ممکن نیست.

از آنجایی که دروازه بان ها می توانند اکثریت یک مسابقه را بدون فعالیت زیاد سپری کنند، در صورت حمله حریف در هر زمان، به تمرکز بسیار خوبی نیاز دارند. دروازه بان ها همچنین به «پیش بینی» خوب نیاز دارند، به این معنی که می توانند «بخوانند» که توپ قرار است کجا برود و با حرکت قبل از ضربه زدن یا ضربه زدن به توپ واکنش نشان دهند و به سرعت تصمیم بگیرند که توپ را بگیرند، مشت کنند یا با کف دست بزنند.

دروازه بان نقش اصلی در شرط بندی های فوتبالی 
دروازه بان نقش مهمی دارد وقتی که شما می خواهید شرطبندی ورزشی فوتبالی را در سایت های شرط بندی فوتبال انجام دهید - سعی کنید روی تیمی شرطبندی فوتبال انجام دهید که دروازه بان خوبی دارد چون وقتی پیش بینی فوتبال خوب را انجام می دهید باید دروازه بان اون تیم هم قوی باشد و اماری از بازی های قبلی او داشته باشید تا سوتی ندهد و تیمش گل نخورد .